Tynki maszynowe - Bielsko-Biała

Tynki cementowo-wapienne - wykonanie

Tynki cementowo-wapienne można przygotować bezpośrednio na budowie. W ich skład wchodzi: cement, piasek, woda oraz wapno. Jednak, aby uzyskać dobry tynk, trzeba bardzo starannie dobrać proporcje składników, co w warunkach budowy rzadko się udaje. Pewniejszym rozwiązaniem są więc dostępne na rynku gotowe suche mieszanki cementowo-wapienne z dodatkami uszlachetniającymi. Mieszankę stanowią cement, wapno i wypełniacze kwarcowe. Zadaniem dodatków uszlachetniających jest zapewnienie materiałom plastyczności i odpowiedniej przyczepności do podłoża. Tynki cementowo-wapienne mogą być ostatecznym wykończeniem powierzchni ściany, bądź też stanowić podłoże do wykonania wypraw, takich jak gładzie gipsowe, sztablatury, tynki mineralne czy akrylowe. Podłożem pod tynki cementowe i cementowo-wapienny mogą być podłoża mineralne, czyli ściany i sufity z betonu zwykłego, betonu komórkowego, cegły, pustaków ceramicznych, płyt wiórowo-cementowych.

Tynki wewnętrzne gipsowe:

Są tanie i łatwe do nanoszenia. Nakłada się tylko jedną ich warstwę. Jej grubość nie przekracza zazwyczaj 2 cm. Ich powierzchnia po zatarciu jest bardziej gładka niż powierzchnia tynku cementowo-wapiennego. Tynk wewnętrzny gipsowy dobrze akumuluje ciepło, gdyż jest dosyć ciężki. Ich zaletą jest również to, że mają bardzo dobrą paro przepuszczalność. Potrafią wchłaniać wilgoć z otoczenia i oddawać ją wówczas, gdy we wnętrzach robi się sucho. Tworzą więc w domu przyjemny i zdrowy mikroklimat. Nadają się na wszystkie podłoża mineralne. Produkuje się je z gipsu naturalnego. Zgodnie ze specjalną recepturą w jego skład wchodzą także mineralne wypełniacze i dodatki modyfikujące, które poprawiają właściwości spoiwa, urabialność i plastyczność zaprawy. Tynki wewnętrzne gipsowe układa się za pomocą agregatu tynkarskiego. Wykonanie tynków gipsowych może się odbywać na podłożach mineralnych z cegły ceramicznej, wapienno-piaskowej, z betonu zwykłego i komórkowego oraz płyt wiórowo-cementowych. Nie zaleca się natomiast stosowania tych wyrobów na podłożach drewnianych, metalowych i z tworzyw sztucznych.

Tynk wewnętrzny - zalety:

• są łatwe do układania. Nanosi się je szybko, tylko jedną warstwą. 150 m2 da się wykończyć w ciągu jednego dnia;
• nie jest już konieczne wykańczanie ścian gładzią, gdyż ich powierzchnia sama w sobie jest bardzo gładka;
• są białe. Jeśli będziemy malować jasną farbą, jej zużycie będzie mniejsze;
• mają dobrą izolacyjność termiczną. Ich współczynnik przewodzenia ciepła l jest bardzo niski – dochodzi do 0,25 W/(m.K). Wiadomo zaś, że im niższy, tym korzystniejszy;
• są zdrowe. Potrafią regulować poziom wilgotności pomieszczeń, poprawiając mikroklimat we wnętrzach;
• nie hamują przepływu pary wodnej przez ściany;
• chronią przed rozprzestrzenianiem się ognia. 2-centymetrowa warstwa tynku wytrzyma działanie ognia przez mniej więcej 20 minut;
• nadają się do dekoracyjnego fakturowania.

Tynk wewnętrzny - wady:

• są mniej wytrzymałe pod względem mechanicznym od tynków, których głównym spoiwem jest cement;
• nie są odporne na wodę i stałe zawilgocenie. Gdy poziom wilgotności powietrza przekroczy 80%, gips zaczyna tracić swoją wytrzymałość;
• stal niezabezpieczona antykorozyjnie w zetknięciu z gipsem zaczyna rdzewieć.

Remont łazienki Bielsko-Biała

Remont domu Śląsk

Remont łazienki Śląsk